Budowa cmentarza, która rozpoczęła się w 1944 roku, praktycznie zaraz po zakończeniu walk, została ukończona w 1946 r., ale poświęcenie nastąpiło już 1 września 1945r. podczas wielowyznaniowej uroczystości celebrowanej w obrządku katolickim, prawosławnym, ewangelickim i żydowskim z udziałem przedstawicieli rządu polskiego na uchodźstwie oraz dowództwa wojsk alianckich.

Cmentarz znajduje się w obrębie płaskiego siodła zwanego Doliną Śmierci, pomiędzy klasztorem a wzgórzem 593. Spoczywa na nim 1066 żołnierzy poległych podczas bitwy o Monte Cassino. 8 kwietnia 1965 na cmentarzu na Monte Cassino został pochowany biskup polowy Józef Gawlina – uczestnik walk na Monte Cassino. Tu spoczęły również prochy gen. Władysława Andersa – dowódcy 2 Korpusu, zmarłego na emigracji w Londynie i pochowanego na Monte Cassino 18 maja 1970 r. 21 maja 2011r. spoczęły tu również prochy małżonki generała, Ireny Renaty Anders.

Cmentarz budowali żołnierze 2 Korpusu przy pomocy włoskich kamieniarzy pod kierownictwem inż. Tadeusza Muszyńskiego i według projektu architektów Wacława Hryniewicza i Jerzego Skolimowskiego. Prace rzeźbiarskie wykonał Michał Paszyn, jego autorstwa są: znicz cmentarny, wykute z brązu przy górnym ołtarzu orły i wawrzyn oraz płaskorzeźba Orła Białego powyżej cmentarza. Włoch - prof. Cambelotti jest autorem dwóch orłów husarskich na cokołach przy bramie wejściowej.

Budowa cmentarza wymagała wyrównania terenu zrytego bombami i przemieszczenia 20 000 metrów sześciennych ziemi. W głąb zapuszczono mury oporowe wysokie miejscami na 5 metrów. Wydobyto i obrobiono 12 000 sztuk głazów.
Cmentarz po raz pierwszy został odrestaurowany w 1962 r. z inicjatywy polskiej emigracji. Dziś znajduje się pod opieką Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.