17 czerwca 1944: 2 Korpus Polski zostaje przerzucony na wybrzeże adriatyckie. Włoski Korpus Wyzwolenia i Brygada Maiella przechodzą pod rozkazy gen. Andersa i wspólnie z Polakami wyzwalają region Marche. Po przejściu rzeki Chienti 1 lipca 3 DS K wsparta 2 Brygadą Pancerną wkracza do Loreto i 6 lipca wyzwala Osimo. 5 KDP wsparta przez 4 Pułk Pancerny przekracza kolejno rzeki Fiumicello i Musone i 5 lipca zdobywa Montoro i Tornazzano, a Włoski Korpus 9 lipca - Filottrano. 18 lipca – 2 Korpus manewrem okrążającym zdobywa Ankonę. Jest to jedyna polska samodzielna operacja na froncie zachodnim w czasie II wojny światowej. Biorąc pod uwagę znaczenie portu, który stanie się główną bazą logistyczną w działaniach Aliantów w kierunku Niziny Padańskiej, jest to największy sukces operacyjny 2 Korpusu w kampanii włoskiej. 4 sierpnia Polacy wkraczają do Senigallii. 19-22 sierpnia toczy się bitwa nad rzeką Metauro. Była to najcięższa ze wszystkich walk stoczonych przez 2 Korpus na odcinku adriatyckim. 23 sierpnia rozpoczyna się główne uderzenie, które dochodzi 29 sierpnia do rzeki Foglia. 2 września ułani karpaccy po zaciekłej walce wkraczają do Pesaro, przełamując wraz z Kanadyjczykami Linię Gotów. Jest to koniec blisko trzymiesięcznej kampanii 2 Korpusu nad Adriatykiem. Po walkach 2 Korpus zostaje wycofany przez dowódcę brytyjskiej 8 Armii na krótki odpoczynek i reorganizację w celu uzupełnienia strat (3692 zabitych i rannych)