po opuszczeniu zsrr wojsko otacza opieką uchodźców, dla których zorganizowany zostaje obóz przejściowy pod teheranem oraz sierociniec w isfahanie, jak również rozwija intensywną działalność oświatową i wydawniczą. armia przechodzi reorganizację i po włączeniu do niej samodzielnej brygady strzelców karpackich, dowodzonej przez gen. stanisława kopańskiego, która wsławiła się w 1941 w walkach w obronie tobruku w libii, przyjmuje 12 września 1942 nową nazwę: armia polska na wschodzie (apw). ćwiczenia wojskowe są prowadzone w różnych rejonach iraku, syrii i palestyny. w ramach kolejnej reorganizacji wojska, w iraku 21 lipca 1943 z apw zostaje wyłoniony samodzielny 2 korpus polski pod dowództwem gen. andersa (i korpus został utworzony w 1940 w wielkiej brytanii). w skład 2 korpusu wchodzą: 3 dywizja strzelców karpackich (3 dsk) pod dowództwem gen. bronisława ducha i 5 kresowa dywizja piechoty (5 kdp) pod dowództwem gen. nikodema sulika, 2 brygada czołgów (potem pancerna) pod dowództwem gen. bronisława rakowskiego, 2 armijna grupa artylerii i inne jednostki. około 12 tys. żołnierzy zostaje przerzuconych do wielkiej brytanii, by tam wzmocnić polskie siły lądowe, marynarkę i lotnictwo. sierpień-wrzesień: 2 korpus przybywa do palestyny, a od listopada 1943 do stycznia 1944 przenosi się do egiptu, skąd zostaje przerzucony do włoch. na bliskim wschodzie pozostaje ponad 13 tysięcy żołnierzy, ośrodki wyszkolenia, szkoły i jednostki zapasowe w ramach iii korpusu.